Ένας Γιος

"Ο μπαμπάς μ’ έπιασε από τους ώμους κι έγινε κατακόκκινος. ‘‘Μη φορέσεις ποτέ ξανά γυναικεία ρούχα, ακούς τι σου λέω; Ακούς τι σου λέω, Γκίγε;’’ Και είπε: ‘‘Την επόμενη φορά που θα σ’ ακούσω να λες μπροστά στους θείους ότι όταν μεγαλώσεις θέλεις να γίνεις Μαίρη Πόππινς, σου τ’ ορκίζομαι ότι... σου τ’ ορκίζομαι ότι...’’". Ο Γκίγε δίνει την εικόνα ενός παιδιού χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Δείχνει ευτυχισμένος, είναι επιμελής και φρόνιμος μαθητής της Δ΄ δημοτικού και κάνει πολύ στενή παρέα με μια συμμαθήτριά του από το Πακιστάν, τη Ναζία. Η μαμά του Γκίγε εργάζεται στο Ντουμπάι και είναι εντελώς απούσα, ο μπαμπάς του έχει προσφάτως βγει στην ανεργία, και ο μικρός -που δεν μιλάει για τη μητέρα του- έχει ως μοναδικό πρότυπο τη Μαίρη Πόππινς. Η δασκάλα του αρχίζει να διαισθάνεται πως κάτι δεν πάει και τόσο καλά. Πιστεύει πως η εξάρτησή του από την -εξιδανικευμένη στη φαντασία του μικρού- Μαίρη Πόππινς είναι μόνον η ορατή κορυφή ενός παγόβουνου, και ζητά τη βοήθεια της ψυχολόγου του σχολείου. Με τη σειρά της, η ψυχολόγος ζητά από τον Γκίγε να της ζωγραφίσει κάποιες εικόνες από την καθημερινότητά του, κι έτσι απλώνονται μπροστά της τα κομμάτια ενός πολύ σύνθετου παζλ...

Ο Πύργος του Χελιδονιού: Μια Περιπέτεια του Γητευτή

Ο κόσμος έχει βυθιστεί στον πόλεμο. Η Σύρι, το παιδί της προφητείας, έχει εξαφανιστεί. Ενώ, φίλοι και εχθροί την αναζητούν, εκείνη ζει ως μέλος μια μικρής συμμορίας ληστών, ελεύθερη για πρώτη φορά στη ζωή της. Όμως, ο κλοιός γύρω της στενεύει. Ο Γκέραλτ, ο Γητευτής, έχει συγκεντρώσει μια ομάδα συντρόφων, μεταξύ των οποίων και ο Γιάσκιερ, η Μίλβα, ο Ρέγκις και ο Καχίρ, για να τη σώσουν. Ταυτόχρονα, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, έχουν στείλει αδίστακτους μισθοφόρους, για να την καταδιώξουν. Τα εγκλήματά της την έχουν κάνει διάσημη.

Ο Καιρός της Περιφρόνησης: Μια Περιπέτεια του Γητευτή

Η Ήπειρος βρίσκεται πριν το ξέσπασμα ενός τρομακτικού πολέμου. Το θεοκρατικό και καπιταλιστικό Νίλφγκαρντ συνεχίζει την επιτυχή εκστρατεία του, προς τον βορρά, και προσαρτά περιοχές και βασίλεια στην γη του, υποβιβάζοντας τα σε φέουδα του. Κάποιοι θεωρούν πως είναι ασφαλείς, κάποιοι θεωρούν πως δεν είναι και κάποιοι έχουν σταματήσει να τρέφουν αυταπάτες για ασφάλεια και ήσυχή ζωη. Ο λόγος για τους Gerald, Yennefer, Jaskier & την Ciri που στο, εν λόγω, πόνημα τους συναντώ στο σημείο, ακριβώς, που τους άφησα στο "Αίμα των Ξωτικών".

Το Άλλο Μονοπάτι

Η ιστορία που θα διηγηθώ είναι αληθινή. Συνέβη σ' εμένα τον ίδιο, πρόπερσι το καλοκαίρι. Αλλιώς παραδέχομαι ότι δεν θα την πίστευα. Θα έλεγα ότι, αν δεν είναι εντελώς πλαστή, γεννήθηκε στο μυαλό κάποιου που η μνήμη του, με την υπόγεια λογική του ονείρου, σύνδεσε δύο εντελώς άσχετα μεταξύ τους πράγματα, κάτι που έζησε αυτός ο άνθρωπος με κάτι που διάβασε ή άκουσε κάποια άλλη χρονική στιγμή και υπό διαφορετικές συνθήκες. Εδώ όμως αποκλείεται να έγινε κάτι τέτοιο. [...]