Το Τραγούδι του Αχιλλέα

"Έχεις ακούσει το ψιθύρισμα του δάσους μια φθινοπωρινή νύχτα; Σου έχουν τραγουδήσει για τον πόλεμο και την αγάπη; Άγγιξες ποτέ με τα δάχτυλά σου το σώμα ενός ημίθεου;" Ο νεαρός Πάτροκλος απογοητεύει τον πατέρα του και εξορίζεται στην αυλή του βασιλιά της Φθίας. Εκεί μεγαλώνει στη σκιά του εκθαμβωτικού Αχιλλέα, ο οποίος έχει τη δύναμη να αλλάζει τις ζωές των γύρω του και σύμφωνα με τις προφητείες θα γίνει ο άριστος των Ελλήνων. Τα δύο αγόρια γίνονται φίλοι και στέλνονται να μαθητεύσουν στη σπηλιά του θρυλικού δάσκαλου Χείρωνα. Εκεί η σχέση τους ανθίζει και ορκίζονται ότι θα μείνουν για πάντα μαζί, όμως οι Μοίρες έχουν υφάνει το δικό τους σχέδιο. Ξέπνοοι αγγελιαφόροι φέρνουν το μήνυμα ότι ένας πρίγκιπας από την Τροία έκλεψε την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο. Πρέπει τώρα οι βασιλιάδες να ξεπλύνουν την ντροπή και για να γίνει αυτό χρειάζονται το δόρυ και την ασπίδα του Αχιλλέα. Ο ήρωας γνωρίζει ότι για να κατακτήσει την αθανασία το τίμημα θα είναι βαρύ, αλλά πιστεύει ότι ένα τραγούδι μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και τους θεούς. Η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης έχει μόλις ξεκινήσει.

Το Τελευταίο Αντίο

Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου, το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά. Μου είπες χωρίς φωνή το τελευταίο αντίο. Μ' αποχαιρέτησες, με το σώμα σου. Μόνο που εγώ δεν το κατάλαβα τότε. Κοιμήθηκες λίγο απ' την άλλη μεριά της καρδιάς σου. Αυτό ήταν το τελευταίο μας αγκάλιασμα. Η τελευταία φορά που τα σώματά μας αγγίχτηκαν. Δεν είπες τίποτα. Μ' αποχαιρέτησες με τον τρόπο σου, ευγενικά, ωραία. Το λογικό σου δεν έπιανε το μήνυμα για να μου το εκφράσεις. Μα ούτε σου άρεσαν οι μελοδραματισμοί. Ένα βαθύ ευχαριστώ μου είπε το κορμί σου, που είκοσι χρόνια άλλη δεν γνώρισε απ' την αγκαλιά μου.

[Μένουν το φως και η ώρα εκεί σταματημένα, στο χρόνο και στον ουρανό·

Στις 18 Ιουνίου 2009, έναν χρόνο πριν πεθάνει, ο Ζοζέ Σαραμάγκου σημείωσε σ’ αυτό που θα ήταν το τελευταίο του τετράδιο: «Περισσότερα από τριάντα χρόνια πριν έγραψα: το Καστέλο Νόβο είναι μια από τις συγκινητικές αναμνήσεις του ταξιδιώτη.

Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον

Αυτή ήταν η παράγραφος που διάβασα για "To Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον" όταν το έψαξα, για πρώτη φορά, στο "Goodreads". Είχα "φλερτάρει" με την ιδέα να διαβάσω κάποιο έργο του Σαραμάγκου από την ημέρα που διάβασα ένα άρθρο στο frapress.gr με τίτλο "Aποκρυπτογραφώντας τον Ζοζέ Σαραμάγκου". Οι λέξεις επαναστάτης, διανοούμενος, μαχόμενος, ακτήμονας και αυτοδίδακτος, όσο να πεις, μου κίνησαν την περιέργεια. Για να μην τα πολυλογώ, μια μέρα που τριγύριζα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μπαίνω στις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" στην Σβώλου, και αγοράζω "To Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον".