Πριν κάποια χρόνια, σε ένα διαδικτυακό βιβλιοφιλικό στέκι, έγινε χαλασμός για ένα βιβλίο που το θέμα του πραγματευόταν μια ερωτική σχέση, τα λεγόμενα «ροζ» μυθιστορήματα, τα οποία χαίρουν της προτίμησης, κυρίως, των θηλυκοτήτων της μέσης ηλικίας. Τότε η διαχειρίστρια της, εν λόγω, ομάδας παρομοίασε – πολύ εύστοχα και με σκοπό να λήξει την διαμάχη στα εμπλεκόμενα μέλη – τα λογοτεχνήματα με φαγητά και συγκεκριμένα είπε πως » […] και εμένα μου αρέσει το junk food αλλά δεν τρώω burger, νομίζοντας πως τρώω χαβιάρι». Σε αυτή την περίπτωση, ακριβώς, εμπίπτει και το «Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε« της Casey McQuiston. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, τόσο απολαυστικό, όσο και μια καλοζυμωμένη pizza.
O Άλεξ – Γκάμπριελ Κλέρμοντ – Ντίας είναι ο γιος της πρώτης γυναίκας προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και ταυτόχρονα ένα golden boy. Τελειομανής, φιλόδοξός, όμορφος και συναρπαστικός, ο Άλεξ βλέπει την ζωή του να αλλάζει άρδην, όταν η μητέρα του παίρνει το χρίσμα της προέδρου. Το ίδιο συμβαίνει και στην αδελφή του και την κολλητή τους φίλη, οι οποίες εργάζονται πια για την πρόεδρο. Έχοντας περάσει ήδη μια τετραετία τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει στον ορίζοντα πέρα από τον αγώνα για τις επικείμενες εκλογές.
Σε μια διαφορετική ζώνη ώρας, ο πρίγκιπας Χένρι – Τζορτζ – Έντουαρντ Χάνοβερ – Στιούαρτ – Φοξ ζει μια επίπεδη ζωή, δίχως συγκινήσεις και κλεισμένος στο χρυσό κλουβί του, το παλάτι της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας και είναι πεπεισμένος πως ο πρώτος γιος της Αμερικής, δεν τον συμπαθεί, ούτε στο ελάχιστο, αγνοώντας τον λόγο. Δίνει λόγους, εμφανίζεται σε γκαλά και προσπαθεί να στήσει ιδρύματα με ανθρωπιστικό ενδιαφέρον∙ γεγονός που, μάλλον, είναι ο, τι πιο αληθινό κάνει στην ζωή του.
Όλα αρχίζουν όταν ο Άλεξ παραβρίσκεται σε μια εκδήλωση και συγκεκριμένα σε έναν γάμο. Η πάγια αντιπαλότητα των δύο ανδρών θα έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της γαμήλιας τούρτας και την δημόσια έκθεση του Λευκού Οίκου και του Βρετανικού Παλατιού. Οι δύο αυτοί θεσμοί προσπαθούν να ελέγξουν την, εν λόγω, καταστροφή και έτσι ο Άλεξ και ο Χένρι καλούνται να υποδυθούν για τα μάτια των Μ.Μ.Ε τους κολλητούς φίλους. Μήπως, όμως, τελικά έχουν περισσότερα κοινά από όσα φαντάζονται; Μήπως τελικά ο δεύτερος διάδοχος του στέμματος δεν είναι τόσο κόπανος; Μήπως και ο Άλεξ δεν είναι αυτό το αμετανόητο party boy με την μεγάλη φιλοδοξία για πολιτική καριέρα; Σε αυτό το σημείο αρχίζει και η ουσιαστική πλοκή του έργου.
Tο «Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε« είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανδρών πέρα από τα συνηθισμένα. Σίγουρα η αναγνωσιμότητα του έχει να κάνει με το ότι οι gay άνδρες δεν βιώνουν εύκολα – ή μάλλον δεν βίωναν μέχρι πρότινος – μια ιστορία αγάπης χωρίς τραύματα, κοινωνικές αγκυλώσεις και καταπίεση από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τα θέματα αυτά, σίγουρα, διέπουν το «Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε« αλλά δεν είναι τα μόνα. Στερεότυπα, μονογονεϊκές οικογένειες, πολιτική σκηνή της Αμερικής και του Ηνωμένου Βασιλείου, χρήση ναρκωτικών και απεξάρτηση, έρευνα γύρω από την σταδιοδρομία, όνειρα, η δημόσια εικόνα και η αυτοπραγμάτωση του καθενός είναι θεματικές που απασχολήσουν την Casey McQuiston στο συγκεκριμένο έργο. Οι δευτερεύοντες ήρωες είναι αρκετά καλογραμμένοι και εγώ προσωπικά τους αισθάνθηκα ως δική μου παρέα, από την πρώτη στιγμή, και οι διάλογοι μεταξύ Άλεξ και Χένρι είναι από μόνοι τους μια ελεγεία στην ερωτική λογοτεχνία, ανά τους αιώνες.
Εν κατακλείδι, μπορώ να πω πως η συγκεκριμένη ιστορία είναι τόσο εθιστική, όσο ακριβώς και το fast food. Είμαι πάντα ορεξάτος για αυτή και θεωρώ πως μπορώ να καταναλώσω περισσότερο από όσο μπορώ πραγματικά. Ανυπομονούσα κάθε στιγμή και περισσότερο για την επόμενη σελίδα και, σχεδόν, δεν ήθελα να τελειώσει. Δυστυχώς, όμως, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν… ίσως εκτός από την σχέση του Άλεξ και του Χένρι.
Καλή Ανάγνωση.
Υ.Γ. Tο «Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε« κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Διόπτρα» και την μετάφραση υπογράφει Ουρανία Ν. Τουτουντζή.
Nikolas in Bookland 