Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε

Τι μπορεί να συμβεί όταν ο γιος της Προέδρου των ΗΠΑ ερωτεύεται τον πρίγκιπα της Ουαλίας; Από τη στιγμή που η μητέρα του αναδείχτηκε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Άλεξ γίνεται το αμερικανικό ισοδύναμο ενός πρίγκιπα. Είναι όμορφος, χαρισματικός και πανέξυπνος ― η ιδανική στρατηγική μάρκετινγκ για να προσεγγίσει ο Λευκός Οίκος τους μιλένιαλ ψηφοφόρους. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: ο Άλεξ έχει μια διαμάχη με έναν πραγματικό πρίγκιπα, και συγκεκριμένα τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου, τον πρίγκιπα Χένρι. Το περιστατικό αποκτά τεράστιες διαστάσεις και μπορεί να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο. Οι δύο πλευρές, για να καθησυχάσουν τα ΜΜΕ, σκηνοθετούν μια ανακωχή. Ο Άλεξ και ο Χένρι δεν χρειάζεται να συμπαθούν ο ένας τον άλλο, πρέπει απλώς να υποκριθούν ότι είναι φίλοι. Αυτό είναι το καθήκον τους προς την οικογένειά τους και την πατρίδα τους. Και τότε συμβαίνει κάτι που κανείς δεν προέβλεψε. Ο Άλεξ μπλέκεται σε ένα μυστικό ειδύλλιο που απειλεί να εκτροχιάσει την προεκλογική εκστρατεία της μητέρας του και να προκαλέσει ρήγμα ανάμεσα στα δύο έθνη. Μπορεί η αγάπη να σώσει τον κόσμο τελικά; Πού θα βρούμε το θάρρος και τη δύναμη για να είμαστε οι άνθρωποι που πρέπει να είμαστε; Και πώς μπορούμε να μάθουμε να αφήνουμε τα αληθινά μας χρώματα να λάμπουν;

Παθανθές, Το Κάστρο του Χρόνου

Ο Σόρβαµ ξυπνάει σε ένα μυστηριώδες κάστρο, χωρίς να θυμάται πώς βρέθηκε εκεί. Το µόνο που ξέρει είναι ότι βρίσκεται χωµένος στα βουνά και ότι έχει ένα φρέσκο και μεγάλο τραύµα στο μπράτσο του. Το µόνο που θυμάται είναι ότι εγκατέλειψε το χωριό του, το Τέλος του Κόσμου, για να ξεφύγει από το παρελθόν του. Ο µόνος άνθρωπος που συναντά είναι ένας γέρος υπηρέτης, που φροντίζει το τραύµα του και του προσφέρει ένα φλιτζάνι πασιφλώρα, έναν χάρτη κι ένα ρολόι, για να µη χαθεί στον χώρο και στον χρόνο. Ο μυστηριώδης οικοδεσπότης του εγκαταλελειμμένου κάστρου επιθυμεί να μείνει αφανής, ενώ έξω από την καγκελένια πύλη παραµονεύει µια αγέλη λιονταριών. Πρόκειται άραγε για το Κάστρο του Χρόνου, για το οποίο τον προειδοποιούσε η γιαγιά του στα παραµύθια της όταν ήταν µικρός; Κι αν ναι, πώς µπορεί να ξεφύγει πριν παγώσει ο Χρόνος και χαθεί µέσα του;

Ο Αριστοτέλης & ο Δάντης ανακαλύπτουν τα Μυστικά του Σύμπαντος

Ο Δάντης είναι καλός κολυμβητής. Ο Άρης δεν είναι. Ο Δάντης έχει ευφράδεια λόγου και σιγουριά για τον εαυτό του. Ο Άρης δυσκολεύεται µε τις λέξεις και δεν έχει καθόλου αυτοπεποίθηση. Ο Δάντης χάνεται στα ποιήματα. Ο Άρης χάνεται στις σκέψεις του για τον μεγαλύτερο αδερφό του που βρίσκεται στη φυλακή. Ο Δάντης έχει ανοιχτόχρωμο δέρμα. Τα χαρακτηριστικά του Άρη είναι πολύ πιο σκούρα. Ένα αγόρι όπως ο Δάντης, µε την αισιόδοξη οπτική του για τη ζωή, θα ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορούσε να γκρεμίσει τα τείχη που έχει υψώσει γύρω του ο Άρης. Παρ’ όλ’ αυτά, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, όταν συναντιούνται, ανάμεσά τους αναπτύσσεται ένας ιδιαίτερος δεσμός, που θα τους βοηθήσει να μάθουν τις σημαντικότερες αλήθειες της ζωής και θα τους οδηγήσει να ανακαλύψουν τους ανθρώπους που θέλουν να γίνουν. Όμως τα εμπόδια που υπάρχουν στον δρόμο τους είναι μεγάλα, και µόνο µε την αμοιβαία εμπιστοσύνη και, πάνω απ’ όλα, µε τη δύναµη της φιλίας τους, ο Άρης και ο Δάντης θα καταφέρουν να βγουν δυνατότεροι από τις δοκιµασίες. Μερικές φορές οι γονείς αγαπούν τόσο πολύ τους γιους τους, που πλέκουν ένα ροµάντζο γύρω από τη ζωή τους. Νοµίζουν ότι η νεότητα µπορεί να µας βοηθήσει να ξεπεράσουµε τα πάντα. Ίσως οι µαµάδες και οι µπαµπάδες να ξεχνούν αυτό το μικρό γεγονός: το να είσαι στα πρόθυρα των δεκαεπτά μπορεί να είναι σκληρό και επώδυνο και μπερδεμένο. Το να είσαι στα πρόθυρα των δεκαεπτά μπορεί πραγματικά να είναι χάλια.

Το μυστικό του Brokeback Mountain

Τα διηγήματα είχαν όλα κοινό παρονομαστή. Το αδιέξοδο. Οι επιλογές που στερεύουν. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι, άλλοτε σε ορατά και άλλοτε σε αόρατα κελιά. Κελιά είπα; Όχι. Κλουβιά, όχι κελιά. Τα κελιά έχουν, παραδόξως, κάτι στην χροιά τους που τα κάνει ευάερα. Τα κλουβιά, όμως, είναι στενά και κλειστοφοβικά. Όσοι βρίσκονται μέσα σε κλουβιά αναπνέουν με το ζόρι. Αυτοί είναι οι χαρακτήρες τις Άννυ Πρου. Ήρωες, οι οποίοι προσπαθούν ή προσπάθησαν να ευτυχίσουν και δεν τα κατάφεραν. Ήρωες, των οποίων η ζωή, σε κάποιο άλλο, ποιο σύγχρονο, πλαίσιο θα ήταν ευτυχέστερη. Ήρωες, των οποίων η ζωή ξεγλιστρά από τα χέρια τους, σαν να ήταν νερό. Ήρωες καφκικοί.