Η Τελευταία Ευχή: Μια Περιπέτεια Του Γητευτή

Ο Γκέραλτ από τη Ρίβια, ο μεταλλαγμένος κυνηγός τεράτων που ενέπνευσε το διάσημο RPG "The Witcher" καθώς και μια σειρά από τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές στην Πολωνία, χρησιμοποιεί την ευστροφία του και τις ανεξάντλητες υπερφυσικές του ικανότητες για να εξουδετερώνει τις σκοτεινές δυνάμεις που απειλούν την ανθρωπότητα. Κάποτε, όμως, συνειδητοποιεί ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο σύνθετος από εκείνο που δείχνει: δεν είναι κάθε τερατόμορφο πλάσμα μοχθηρό και το ωραίο δεν είναι πάντοτε συνώνυμο του αγαθού. Ο Γητευτής: η Τελευταία Ευχή του Πολωνού ¨Τόλκιν" Άντζει Σαπκόφσκι. είναι το πιο δημοφιλές φάντασι της Ανατολικοευρωπαϊκής λογοτεχνίας, Επηρεασμένος από την Σλαβική και Βαλκανική μυθολογία ο Σαπκόφσκι δημιουργεί έναν από τους διασημότερους αντιήρωες της σύγχρονης λογοτεχνίας, τον Γητευτή Γκεραλντ της Ρίβια, μάγο, πολεμιστή, εκτελεστή που προσπαθεί να εφαρμόσει τους δικούς του ηθικούς κανόνες σε ένα κόσμο που δεν είναι τα πράγματα άσπρα η μαύρα, αλλά μια απόχρωση του γκρι. Η διάσημη αυτή σειρά που έχει κάνει τον συγγραφέα της έναν από τους σημαντικότερους της Πολωνίας.

Παθανθές, Το Κάστρο του Χρόνου

Ο Σόρβαµ ξυπνάει σε ένα μυστηριώδες κάστρο, χωρίς να θυμάται πώς βρέθηκε εκεί. Το µόνο που ξέρει είναι ότι βρίσκεται χωµένος στα βουνά και ότι έχει ένα φρέσκο και μεγάλο τραύµα στο μπράτσο του. Το µόνο που θυμάται είναι ότι εγκατέλειψε το χωριό του, το Τέλος του Κόσμου, για να ξεφύγει από το παρελθόν του. Ο µόνος άνθρωπος που συναντά είναι ένας γέρος υπηρέτης, που φροντίζει το τραύµα του και του προσφέρει ένα φλιτζάνι πασιφλώρα, έναν χάρτη κι ένα ρολόι, για να µη χαθεί στον χώρο και στον χρόνο. Ο μυστηριώδης οικοδεσπότης του εγκαταλελειμμένου κάστρου επιθυμεί να μείνει αφανής, ενώ έξω από την καγκελένια πύλη παραµονεύει µια αγέλη λιονταριών. Πρόκειται άραγε για το Κάστρο του Χρόνου, για το οποίο τον προειδοποιούσε η γιαγιά του στα παραµύθια της όταν ήταν µικρός; Κι αν ναι, πώς µπορεί να ξεφύγει πριν παγώσει ο Χρόνος και χαθεί µέσα του;

Ο Κύκλος της Κληρονομιάς (Έραγκον – Ο Πρωτότοκος – Μπρίσινγκ – Η Κληρονομιά)

Όταν ο Έραγκον, ένα φτωχό χωριατόπαιδο, βρίσκει μέσα στο δάσος μια γυαλιστερή γαλάζια πέτρα, νιώθει πολύ τυχερός για την ανακάλυψή του. Ίσως μ’ αυτήν αγοράσει το κρέας που χρειάζεται η οικογένειά του για τον χειμώνα. Όταν όμως ανακαλύπτει ότι η πέτρα κρύβει μέσα της έναν μικρούλη δράκο, ο Έραγκον δεν αργεί να συνειδητοποιήσει ότι του έχει δοθεί μια κληρονομιά σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η Αυτοκρατορία. Μέσα σε μια νύχτα η απλή ζωή του γίνεται χίλια κομμάτια. Τότε αναγκάζεται να μπει σε έναν επικίνδυνο νέο κόσμο: τον κόσμο του πεπρωμένου, της μαγείας και της δύναμης. Με οδηγό ένα αρχαίο σπαθί και τις συμβουλές ενός γέρου παραμυθά, ο Έραγκον και ο φτερωτός δράκος του πρέπει να διασχίσουν την επικίνδυνη χώρα και να αντιμετωπίσουν τους σκοτεινούς εχθρούς μιας Αυτοκρατορίας που την κυβερνά ένας βασιλιάς διεφθαρμένος και δαιμονικός. Μπορεί ο Έραγκον να αντέξει το βάρος του θρύλου των Δρακοκαβαλάρηδων; Το πεπρωμένο της Αυτοκρατορίας ίσως βρίσκεται στα δικά του χέρια…

Μεσάνυχτα στην Βιβλιοθήκη

Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη», είπε. «Και μέσα σ’ αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον. Κάθε βιβλίο σού δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μια άλλη ζωή που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές… Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να αναιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες;» Η ζωή της Νόρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τότε, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται σε μια βιβλιοθήκη. Εκεί της δίνεται η δυνατότητα να αναιρέσει επιλογές και να απαλλαγεί από τις τύψεις της, δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να είχε ζήσει. Το αγωνιώδες ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Αν έχεις άπειρες εναλλακτικές, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;

The Octunnumi: Fosbit Files Prologue

The Octunnumi does not exist. Fosbit and any files relating to a Fosbit do not exist. The Tarelen peoples that protect and provide sanctuary for the Avitens of Fethrist are not real. The abilities of the Tarelen peoples with their heightened skills, living in their Utopian world are myth, their purpose here mere tales; rumours of their reincarnations enabling them to live many lives… ridiculous! And there is definitely no magic. None at all. No, really, there isn’t. Magic is not a thing. There are also no hidden worlds or mythical beings coexisting just out of sight. Equally, there are no secret access points to these hidden worlds that don’t exist, and there is no, 'unfinished business from the past' that is set to destroy, well, anything. There is no disaster looming. Anyway, regardless of any potential threat that may or may not be present, this publication, The Octunnumi and any reference to any other beings is a work of fiction. And for the record, Scariodintts, should they exist, are perfectly lovely beings whose purpose in life is grossly misunderstood.

Νυχτερινή Βάρδια

Δεκαεννιά από τα πιο συγκλονιστικά διηγήματα του Στέφεν Κινγκ - παράξενες ιστορίες ζοφερών πλασμάτων και ακατανόμαστων πράξεων από τη ζώνη του λυκόφωτος, όπου η φρίκη και η τρέλα παίρνουν αλλόκοτες, απόκοσμες μορφές. . . όπου ένας θόρυβος πίσω από τον τοίχο ή μια σκιά δίπλα στο κρεβάτι σημαίνει πάντοτε ότι κάτι αποτρόπαιο έχει βγει στο κυνήγι.

Οι Νεράιδες του Μαν

Το απόγευμα της επόμενης μέρας, μετά το μεσημεριανό μου γεύμα, κάθισα να διαβάσω τις "Νεράιδες του Μαν", απολαμβάνοντας ένα καφέ στο μπαρ "Ελέφαντας". Ανοίγω το βιβλίο και γνωρίζω αμέσως την φιλάργυρη, εξηντάρα, αντικέζ Μπεατρίς Φραγκονάρ. Η Μπεατρίς ταξιδεύει με τον υπηρέτη της Ξαβιέ σε όλο τον κόσμο, για να συμμετάσχει σε δημοπρασίες, με αποτέλεσμα να σπαταλάει τα ελάχιστα χρήματα της σε άχρηστες παλιατζούρες. Εκεί γνωρίζει την εκκεντρική δούκισσα του Νταντίλιον Σλιβ, η οποία την περνά για την Ζενεβιέβ Λεμάν, παλιά της γνώριμη. Η σοκαρισμένη Μπεατρίς υποδύεται την Ζενεβιέβ Λεμάν και η Καρολίν, δούκισσα του Νταντίλιον Σλιβ, την προσκαλεί στο πολυτελέστατο ιστιοφόρο ενός φίλου, με προορισμό την νήσο Μαν, όπου και θα λάμβανε μέρος σε μια άλλη δημοπρασία.