Ένας Γιος

"Ο μπαμπάς μ’ έπιασε από τους ώμους κι έγινε κατακόκκινος. ‘‘Μη φορέσεις ποτέ ξανά γυναικεία ρούχα, ακούς τι σου λέω; Ακούς τι σου λέω, Γκίγε;’’ Και είπε: ‘‘Την επόμενη φορά που θα σ’ ακούσω να λες μπροστά στους θείους ότι όταν μεγαλώσεις θέλεις να γίνεις Μαίρη Πόππινς, σου τ’ ορκίζομαι ότι... σου τ’ ορκίζομαι ότι...’’". Ο Γκίγε δίνει την εικόνα ενός παιδιού χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Δείχνει ευτυχισμένος, είναι επιμελής και φρόνιμος μαθητής της Δ΄ δημοτικού και κάνει πολύ στενή παρέα με μια συμμαθήτριά του από το Πακιστάν, τη Ναζία. Η μαμά του Γκίγε εργάζεται στο Ντουμπάι και είναι εντελώς απούσα, ο μπαμπάς του έχει προσφάτως βγει στην ανεργία, και ο μικρός -που δεν μιλάει για τη μητέρα του- έχει ως μοναδικό πρότυπο τη Μαίρη Πόππινς. Η δασκάλα του αρχίζει να διαισθάνεται πως κάτι δεν πάει και τόσο καλά. Πιστεύει πως η εξάρτησή του από την -εξιδανικευμένη στη φαντασία του μικρού- Μαίρη Πόππινς είναι μόνον η ορατή κορυφή ενός παγόβουνου, και ζητά τη βοήθεια της ψυχολόγου του σχολείου. Με τη σειρά της, η ψυχολόγος ζητά από τον Γκίγε να της ζωγραφίσει κάποιες εικόνες από την καθημερινότητά του, κι έτσι απλώνονται μπροστά της τα κομμάτια ενός πολύ σύνθετου παζλ...

Στο Σκοτάδι Κράτα Με

Μια συνωμοσία στα όρια της ψύχωσης που διαπερνά τη λογική. Δυο πανομοιότυπα δίδυμα αδέρφια, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος. Ο Αλέξανδρος ένιωθε πάντα κάτι διαφορετικό μέσα του, κάτι που δεν μπορούσε να το προσδιορίσει. Κάποια στιγμή διαβάζει το βιβλίο του πασίγνωστου ψυχίατρου πατέρα του που αναφέρεται σ’ εκείνον. Οι λέξεις αποκτούν τρομακτικές διαστάσεις. Και τότε ξεκινά ο όλεθρος. Ένας θάνατος και μια αναπότρεπτη θυσία. Ένας παππούς φύλακας άγγελος. Μήπως όλα είναι στη φαντασία του Αλέξανδρου; Ή πράγματι τον καταδιώκουν; Ένα μυθιστόρημα που ακροβατεί ανάμεσα στην αλήθεια και την παράνοια. Στον έρωτα και τον θάνατο. Στην παρανομία και τον φόβο. Με ανατροπές που κόβουν την ανάσα, καθώς ένα χέρι θα γυρίσει την κλεψύδρα. Για να πει αυτή τη φορά την αλήθεια. Αλλά… ένας φόνος δεν είναι ποτέ αρκετός. «Με λένε Αλέξανδρο και το πρώτο που έμαθα να λέω ήταν το όνομά μου».

Ασκητική: Salvatores Dei

Η "Ασκητική" είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Και ο Νίκος Καζαντζάκης είναι η Ασκητική. Μια ελβετική εφημερίδα έγραψε πως η Ασκητική είναι «το κατά Καζαντζάκην ευαγγέλιο». Ο ίδιος ο δημιουργός της έγραψε ότι η Ασκητική είναι «η πιο σπαραχτική Κραυγή τής ζωής του» και ότι όλο το έργο του είναι σχόλιο στην Κραυγή αυτή. Άρχισε να τη γράφει στη Βιέννη το 1922 και την τελείωσε στο Βερολίνο το 1923. Όπως συνήθιζε στα έργα του, της επέφερε αλλαγές (διορθώσεις, ανακατατάξεις, προσθαφαιρέσεις), με αποκορύφωση την προσθήκη τού "τελευταίου" κεφαλαίου της, με τίτλο «Η Σιγή», που το έγραψε στο Μπέκοβο το 1928, «σ’ ένα θαμαστό δάσος έλατα, μια ώρα μακριά από τη Μόσχα», και το τελείωσε «στις παγωμένες στέπες τής Σιβηρίας» το 1929: «Πρόσθεσα ένα μικρό κεφάλαιο: "Σιγή" - μπόμπα που ανατινάζει όλη την "Ασκητική". Μα σε λίγων ανθρώπων την καρδιά θα εκραγεί».

Μεσάνυχτα στην Βιβλιοθήκη

Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη», είπε. «Και μέσα σ’ αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον. Κάθε βιβλίο σού δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μια άλλη ζωή που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές… Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να αναιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες;» Η ζωή της Νόρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τότε, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται σε μια βιβλιοθήκη. Εκεί της δίνεται η δυνατότητα να αναιρέσει επιλογές και να απαλλαγεί από τις τύψεις της, δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να είχε ζήσει. Το αγωνιώδες ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Αν έχεις άπειρες εναλλακτικές, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;

Madame Butterfly: Η Γιαπωνέζικη Κούκλα

Με τη βοήθεια ενός προξενητή, βρήκε και σύζυγο και σπίτι για να την στεγάσει. Το νοίκιασε για 999 χρόνια. Όχι γιατί ήλπιζε πως θα είχε τη χαρά να ζήσει εκεί τόσο πολύ μαζί της -εξήγησε αργότερα στη σύζυγό του- αλλά όντας ένας σκέτος "βάρβαρος" δεν μπορούσε να κάνει τίποτ' άλλο, σύμφωνα με την τοπική νομοθεσία. Δεν ανέφερε βέβαια πως, αν δεν ανανέωνε την καταβολή του ενοικίου, η μίσθωση αυτή έληγε αυτομάτως στο τέλος του μηνός. Οι λεπτομέρειες προκαλούσαν ανέκαθεν αποστροφή στον Πίκερτον. Επιπροσθέτως, εκείνη δεν θα μπορούσε να εκτιμήσει τη χιουμοριστική πλευρά του θέματος. Κάποιοι ευφυείς γιαπωνέζοι τεχνίτες έκαναν αδιαφανείς τους χάρτινους τοίχους και, με τη βοήθεια της αμερικανικής τεχνολογίας, έβαλαν και κλειδαριές. Τα υπόλοιπα στοιχεία ήταν γιαπωνέζικα. Η Μαντάμ Μπάτερφλαϊ γέλασε και τον ρώτησε γιατί μπήκε σε τόσο κόπο, αφού θα ζούσανε στην Ιαπωνία!

Άρης – Μια ιστορία ψυχοθεραπείας

Η ψυχοθεραπεία αλλάζει τη δράση, η δράση αλλάζει τη ζωή. Ένα παιδί, ο Άρης, μαθαίνει στο σχολείο το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων απέναντι στη διαφορετικότητα. Εκφοβισμός, κοροϊδία, περιθωριοποίηση. Φοβάται. Ένας έφηβος, ο Άρης, βιώνει την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα μέσα από έναν αποτρόπαιο βιασμό. Σεξουαλική κακοποίηση. Φοβάται. Σήμερα ο Άρης είναι ένας νέος, όμορφος και επιτυχημένος αρχιτέκτονας. Έχει χτίσει μια τέλεια εικόνα για να αποφύγει την αλήθεια, τον εαυτό του και τους άλλους. Πίσω από το λαμπερό του χαμόγελο όμως, παραμένουν κρυμμένοι φόβοι κι ανείπωτες επιθυμίες. Το παρελθόν του στοιχειώνει, το παρόν του τρομάζει. Βυθίζεται στην απομόνωση και την άρνηση. Ως πότε, όμως, θα κρύβει τη μοναξιά και τις πραγματικές του ανάγκες; Με τη βοήθεια του Ορέστη, του θεραπευτή του και μέσα από μια επίπονη διαδικασία ψυχοθεραπείας, το ταξίδι του Άρη για την αυτογνωσία και τη λύτρωση από τα φαντάσματα του παρελθόντος ξεκινά.

Η Μεγάλη Χίμαιρα

"Η μεγάλη χίμαιρα" είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με ένα γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται και ακολουθεί τον άνδρα της στη Σύρο, στο πατρικό του σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζει, κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της, κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στο φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου.

Να με φωνάζεις με το όνομά σου

Ο Έλιο, ένας δεκαεπτάχρονος στο κατώφλι της ενηλικίωσης. Ο Όλιβερ, ένας νεαρός ερευνητής, φιλοξενούµενος για το καλοκαίρι στο σπίτι των γονιών του Έλιο. Οι δυο τους θα ζήσουν ένα αιφνίδιο, παράφορο ειδύλλιο µε φόντο την Ιταλία της δεκαετίας του ’80. Απροετοίµαστοι για τις συνέπειες της αµοιβαίας τους έλξης, οι ατέλειωτες καλοκαιρινές µέρες τούς παρασύρουν σε εναλλασσόµενα ρεύµατα εµµονής, σαγήνης και πόθου. Αψηφώντας τους κινδύνους, οι δυο τους συγκλίνουν προς κάτι που φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν ποτέ: την απόλυτη σύνδεση µε έναν άλλο άνθρωπο. Μπεστ σέλερ των New York Times, USA Today, Los Angeles Times Βιβλίο της χρονιάς σύµφωνα µε το Publishers Weekly και τη Washington Post Στο βιβλίο βασίστηκε η οµότιτλη ταινία µε πρωταγωνιστές τους Armie Hammer και Timothee Chalamet που απέσπασε Όσκαρ διασκευασµένου σεναρίου.

Η κυρία Νταλογουέι

Η Βιρτζίνια Γουλφ συνέλαβε και έγραψε το µικρό αριστούργηµά της, την Κυρία Νταλογουέι, από το 1922 ως το 1924, έχοντας πρώτα διαβάσει τον Οδυσσέα του Τζέιµς Τζόις και µετά την επιστροφή της από το καταπράσινο Ρίτσµοντ στην πλατεία Τάβιστοκ, στο Μπλούµ­σµπερι. Όπως ο Οδυσσέας, έτσι και το µυθιστόρηµα της Γουλφ διαδραµατίζεται σε µία µέρα, αλλά ισοδυναµεί µε βύθισµα στην καρδιά των πραγµάτων. Χιλιάδων πραγµάτων. Η κυρία Νταλογουέι κυριο­λεκτικά κατακλύζεται από συνειδήσεις, αναµνήσεις, ονόµατα, φαντάσµατα, ανθρώπους όλων των τάξεων, γεύµατα και γάµους, ζωντανούς και νεκρούς, στρατιώτες, γιατρούς, εντυπώσεις λογικές και άλογες· κι όλα αυτά µέσα στη φασαρία, στα καταστήµατα, στους δρόµους, στα πάρκα και στα χιλιάδες πράγµατα του Λονδίνου – ανάµεσα σε φορέµατα, γάντια, καπέλα, αδιάβροχα, οµπρέλες, σουγιάδες, ανθρώπινα σώµατα, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, φορτηγά. Ένα κείµενο πυκνό, διεισδυτικό, εµπνευσµένο, µια σκιαγράφηση της ανθρώπινης συνείδησης, ένα µμυθιστόρημα που απευθύνεται στον ποιητή που κρύβει μέσα του ο κάθε αναγνώστης